۳۰۰۰ طرح توجیهی

نمونه طرح‌های توجیهی آماده برای پرورش میگو در ادامه آورده شده است. پرورش میگو در حال حاضر در بسیاری از کشورهای در حال توسعه به عنوان ابزاری برای کسب درآمد ارزی و ریالی محسوب می‌گردد. حدود 75درصد میگوی پرورشی آسیا در  چین و بعد از‌ آن در کشورهای تایلند، ویتنام، اندونزی و هند تولید می‌شود. پرورش میگو برای قرن‌ها در کشورهای آسیایی با روش تراکم پایین‌ رواج داشته است، دراین قبیل سیستم های پرورش سنتی میگوهای جوان وحشی در استخرها محصور و با استفاده از غذای طبیعی موجود در‌آب، پرورش و پس از رسیدن به اندازه مناسب برداشت می‌گردیدند.
پرورش تجاری در اواخر دهه 1960 و اوایل دهه 1970 شروع گردید. پیشرفت‌های فن‌آوری منجر به ظهور روش‌های با تراکم بیشتر در پرورش میگو گردید. در این میان تایوان اولین و بزرگترین تولید کننده در دهه 1980 بود. در تایلند پرورش میگو به صورت متراکم در مقیاس بزرگ به سرعت از سال 1985 گسترش یافت. در آمریکای جنوبی پرورش میگو در اکوادور شروع گردید که از سال 1987 به نحو شگرفی گسترش یافت. زمانی که پرورش میگو در دهه 1970 به عنوان یک گزینه موفقیت آمیز اقتصادی مطرح شد. روش‌های پرورش میگوی قدیمی موجود به سرعت جای خود را به فعالیتهای متراکم حرفه‌ای داد. در این سیستم‌ها، میگوها با استفاده از غذای مصنوعی پرورش داده می‌شوند و همچنین استخرها نیز به صورت فعال مدیریت می‌گردند. در مجموع 5 روش مختلف برای پرورش میگو وجود دارد که شامل سیستم سنتی تا فوق متراکم می‌باشد، اما متداول‌ترین روش‌ها شامل روش‌های گسترده، نیمه متراکم و متراکم می‌باشد. در سیستم نیمه متراکم پتانسیل تولید سالانه حدود 6-2 تن در هکتار می‌باشد، اما در عمل میزان واقعی از این مقدار کمتر بوده که دلیل آن شرایط آب و هوائی متغیر، کیفیت پائین آب و مسائل مربوط به بیماری می‌باشد.
در راستای توسعه آبزی پروری، مطالعاتی از جنبه های مختلف اقتصادی توسط متخصصین آبزی پروری انجام گرفته است. عموماَ سود آوری مهمترین انگیزه آبزی پروری برای مصارف داخلی کشورها و یا صادرات می‌باشد. هزینه های تولید، نوع گونه پرورشی، بازارهای عرضه، روش پرورش، مقیاس مزرعه تولیدی، قیمت و فروش از عوامل اصلی تاثیر گذار بر میزان سود آوری می‌باشند. به طور کلی می‌توان گفت که سود آوری یک مزرعه بستگی به میزان هزینه‌ها ودرآمدها دارد. در اکثر کشورهای پرورش دهندۀ میگو، در سیستم‌های متراکم و نیمه متراکم، هزینه غذا بیشترین سهم را در هزینه تولید به خود اختصاص می‌دهد که بسته به نوع سیستم فرق می‌کند .برای مثال برای سیستم نیمه متراکم در کشور مالزی حدود 30 درصد و برای سیستم متراکم در ویتنام حدود 60 درصد می‌باشد، بعد از هزینه غذا، بیشترین سهم در هزینه های تولید میگو در سیستم متراکم و نیمه متراکم به هزینه تأمین پست لارو اختصاص دارد که این سهم در ویتنام حدود 8 درصد و در هند حدود 35 درصد می باشد.
انتخاب محل پرورش، امکانات و روش های طراحی و ساخت مزارع، دانش فنی مورد استفاده در پرورش و ساختار مدیریتی از عوامل موثر دیگر در میزان تولید وسود دهی مزارع پرورشی می باشند.

شما می‌توانید برای اطلاع از هزینه های نوشتن طرح‌های توجیهی مرتبط با تولید میگوی پرورشی با 09354300400 تماس بگیرید.