دانلود طرح توجیهی نخ بخیه جراحی پلیمری قابل جذب و غیر قابل جذب
نمونه طرح توجیهی کامل تولید انواع نخ بخیه و نخ جراحی قابل جذب(نخ بخیه پزشکی کات کوت، سیلک، نایلون و قابل جذب رودهای) و غیر قابل جذب پلیمری آمادۀ دریافت میباشد. نخ بخیه، نخهای تک فیلامنت یا چند فیلامنت هستند که برای بستن زخم، اتصال بافتها و جلوگیری از خون ریزی استفاده میشود. در دهه 1930، ابریشم و کتان به عنوان نخ بخیه استفاده میشد تا این که نخ بخیه از جنس نایلون معرفی و مصرف آن توسعه یافت. بخیه از جنس نایلون معرفی و مصرف آن توسعه یافت. نخ بخیه غیر قابل جذب از جنس پلی تترا فلورواتیلن، پلی پروپیلن، پلی استر و ابریشم تهیه میشوند. این نخها عموماً برای بستن زخم یا شکافهای سطحی استفاده میشود که میتوان بخیه را به راحتی خارج کرد. نخهای بخیه قابل جذب، برای جلوگیری از خون ریزی داخلی استفاده میشود. بعد از فرآیند بهبود بافت، توسط مایعات بدن جذب میشوند. مواد نخ بخیه غیر قابل جذب؛ جذب بدن نمی شوند یا به نظر میرسد که مدت طولانی جذب نمی شوند. کلاژن، ابریشم و کتان، مواد نخهای بخیه اولیه هستند. ابریشم خام به علت نازکی برای چشم پزشکی استفاده میشود و کاربردش برای دیگر مصارف پزشکی محدود است. نخهای بخیه ابریشمی، زیست تخریب پذیر نیستند. امروزه استفاده از نخ بخیه جراحی قابل جذب از جنس کیتین گسترش یافته است، استحکام کششی این نخها از نخهای بخیه قابل جذب از جنس Dexon و کلاژن بهتر است.
تقسیم بندی نخ های جراحی:
1- قابل جذب یاغیر قابل جذب
2-تک رشته ای یا چند رشته ای
3-طبیعی یا مصنوعی
قابل جذب:
1-کرومیک(جنس روده گاو)
2-پلین(جنس روده گوسفند)
غیر قابل جذب:
1-سیلک
2-نایلون
3-پرولن
4-اتیباند
روشهای مختلفی برای تولید نخ بخیه وجود دارد که هریک مزایا و معایب خاص خود را دارند. نخهای بخیه به صورت تک فیلامنت، قیطان، شبه تک فیلامنتی یا چند فیلامنتی تابیده هستند و انتخاب هریک، بستگی به محل استفاده، تجهیزات موجود و تخصص افراد دارد. تک فیلامنتها با سطح صاف، از مواد مصنوعی به وسیله رشته ساز تولید میشوند. ویژگی نخ بخیه تک فیلامنتی، مقاومت کم بافت در برابر آن و حداقل عکس العمل بافت بدن، است. این مسأله به علت صاف بودن سطح نخ بخیه تک فیلامنتی است. این نوع بخیه، روش تولید آسانی دارد و امکان انجام عمل پیوند در عمق بدن را به وجود میآورد. این مزیت، به ویژه در بستن روده مهم است. معایب نخ بخیه تک فیلامنت، حفاظت کم پیوند و انعطاف پذیری کم آن است. از پلی استر، پلی آمید، پلی پروپیلن و پلی دیوکسانون، در تولید نخ بخیه تک فیلامنتی استفاده میشوند. پلی استر دارای استحکام کششی بالا، انعطاف پذیری مناسب و تجزیه پذیری کم است. پلی پروپیلن دارای مقاومت بافت و ثبات مطلوبی است. پلی آمید ساختار شیمیایی ساده ای نسبت به کلاژن دارد و در بدن تجزیه میشود. مدت زمان تجزیه پلی آمید در بدن به جرم پیوند و موقعیت آن در بدن دارد. طول مدت زمان جذب پلی دیوکسانون و کوپلیمر پلی گلایکولیک اسید پلی کربنات بالا است، این مواد را میتوان تا 180 روز در بدن پیدا کرد.
برای سفارش تهیه و تنظیم و تدوین این گزارش توجیهی به صورت تخصصی با 09354300400 تماس بگیرید.